,,Najljepše je đačko doba.” To je doba kada učenici shvate da je tako tek kada ono bude iza njih. Kada nepovratno vrijeme prođe i kada se sa sjetom samo kaže: ,,Eh, da smo samo znali.” Doduše, kao i u svemu tako i ovdje, ima izuzetaka. Ima učenika koji ”na vrijeme” shvate vrijednost i ljepotu đačkog doba pa ga iskoriste i kreiraju na što bolji i zanimljiviji način. A ima i profesora koji su privilegovani (zbog svog predmeta) da uživaju u učeničkoj mašti i kreativnosti, i tako vrate neko svoje đačko doba.
Oduvijek je među generacijom učenika bila i jedna grupa izuzetaka koja nije baš pratila uobičajeni redoslijed zbivanja. Ove 2017.godine u generaciji drugih razreda Gimnazije ,,Musa Ćazim Ćatić” po svojoj maštovitosti, kreativnosti, volji, organizaciji i pripremi neuobičajenih časova, jesu definitivno učenici IIa razreda. Ono što su oni pripremili za časove bosanskog jezika u sklopu svojih školskih lektira od početka ove školske godine ( a mora se spomenuti da je tako bilo i prošle školske godine), malo je za reći da je odlično. Da su ostavili trag, jesu. Da su učinili časove neobičnim, jesu. Da su vrijeme obojili najljepšim đačkim bojama: razdraganosti, entuzijazma, mašte, inspiracije, vedrine, bezbrižnosti, pozitive, plemenitosti, humora i veselja; jesu. Da su napravili dobre predstave? Naravno da jesu. Svaka lektira je bila inspiracija za sebe. Nosila je svoje naratore, likove, scene i dijaloge. Svaka je ostavila traga na publiku, ali ovaj put izdvajaju se čuvene Šekspirove drame ,,Hamlet” i ,,Romeo i Julija”. S obzirom da odjeljenje IIa ima i svog scenaristu i režisera, a to je neponovljiva i nezamjenjiva Emina Mešić, drame su dobile jednu novu notu. Naša vrijedna Emina izvršila je adaptaciju tih drama i prilagodila ih našem vremenu, a glumačka družba samo je još dočarala te tekstove. Konačni rezultat bio je potpuni doživljaj katarze.
U današnjem modernom vremenu, vremenu tehnologije, otuđenosti, pasivnosti, depresije, bezvoljnosti, rada ”reda i obaveza radi”, ovakav vid dječije/učeničke volje, inspiracije, kreativnosti i zalaganja zavrjeđuje svaku pohvalu i pažnju da se o tome priča, ne bi li podstaklo i druge učenike da probude svoju maštu, da kreiraju svoje đačke dane i uživaju u njima. Sretna sam kao profesorica što imam ovako vrijedne i darovite učenike i što mogu proživjeti zajedno sa njima njihove kreativne đačke dane. Hvala vam na tome.
Indira Smajlović, prof.
